- qopuq
- 1. sif. Qopmuş, qırılmış, cırılmış, kəsilmiş, kəsik.2. is. Bir şeyin qopmuş, qırılmış, cırılmış, zədələnmiş, yaxud sınıb düşmüş yeri. Çaynikin qopuğu. Ayaqqabının qopuğunu yamamaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
zədə — is. <fars.> 1. Toxunmaq, yaxud bərk bir şey dəymək nəticəsində bir şeydə əmələ gələn əzik yeri, qopuq, qəlpə, çatdaq və s. Bu stəkanın zədəsi var. // Meyvələrdə qurd dəymə, yaxud dolu və s. dən əmələ gələn xəsar. Meyvənin zədəsi var. Bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti